یک سخن با آقایان جلیلی و آقاتهرانی و رسایی و روانبخش و حسینیان  و پناهیان و سردار و حضرت آیت الله:
 قرآن کریم مى‏فرماید: «...ولاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم و اصبروا انّ الله مع الصابرین»
نزاع (و کشمکش) مکنید تا سست نشوید و قدرت (و شوکت و هیبت) شما ازبین نرود و استقامت نمائید که خداوند با استقامت کنندگان است.»
پرادعاهای متوهم که خود را از همه به قرآن و حدیث و رهبر و نظام نزدیکتر می‌دانند چنان کشمکش کردند و حجت تراشیدند و فتوا دادند و لجبازی کردند که حالا شوکت و هیبت جریان اصولگرایی را فدای نافهمی خود کردند.اگر کمی صبر پیشه کرده بودند و مصلحت اندیشیده بودند و منافع شخصی و حزبی را فدای منافع ملی نکرده بودند اوضاع به گونه‌ای دیگر رقم خورده بود.

یک سخن هم با ولایتی و حداد عادل:
امام على (ع) مى‏فرماید: «لاتعتمد على مودّة من لایوفى بعهده»
 به دوستى کسى که به پیمانش وفا نکند، اعتماد مکن.
دیگر انتظار نداشته باشید به عنوان مشاور رهبری و دلسوز انقلاب و همچین القاب مسخره‌ای به شما اعتماد شود.اگر به عهد خود وفا کرده بودید و سوگندتان را زیر پا نمی‌گذاشتید می‌شد آنچه باید می‌شد.

دلم برای رهبرم می‌سوزد. چه یارانی دارد!
از جهاتی خوشحالم که روحانی رای آورد.این خوشحالی را کتمان نمی‌کنم. انشالله ثمره ی این نتیجه به نفع مردم رقم بخورد.